Każda historia ma swój początek i koniec to zawsze się pamięta. Z czasem treść wietrzeje z głowy, niektóre fragmenty stają się widziane jakby za mgłą za wyjątkiem poczatku i końca. Poznałam kiedyś chłopaka. Poznałam to powiedziane zbyt dosłownie. Słyszałam go prawie każdego dnia. Z czasem telefony były coraz częstsze i bardziej gorące. Skrzynka @ wrzała, krew w żyłach bulgotała. Trwało to kilka miesięcy. Potem narodziła się w jego głowie myśl, żeby się spotkać. Wiedziałam, że jeśli go zobaczę ulegnę mu bez reszty. Do spotkania nie doszło. Jeszcze nie wtedy. Chciał żebyśmy byli już razem na dobre i złe. Chciał ze mną spędzić resztę życia. Słusznie mówią, ze miłość jest ślepa. Z czasem namiętność i ogień zaczęły gasnąć. Starałam się tłumić emocje. Oboje byliśmy zaangażowani w mniejszym lub większym stopniu w innych związkach. Było dziecko. Spotkalismy się dopiero po kilku latach. Byliśmy juz tylko przyjaciółmi. Jak tylko go zobaczyłam serce o mało nie wyskoczyło z piersi. Byl taki przystojny i te oczy... Kolejna historia na ścieżce życia.