| Kategorie: meandry życia
24 lutego 2011, 11:36
Zapomniałam mu powiedzieć, że NAS już nie ma.
Patrzy na mnie, a ja wiem, że te oczy będą płakać jak MU powiem.
Nie widzę już w tych oczach tej bezkresnej dali, tej głębi uczucia, które kiedyś scalało w jedno, które nie pozwalało myśleć o niczym innym.
Jak zamykam oczy już GO nie widzę. Jak siedzi koło mnie moje myśli są gdzieś daleko i nie chcą wracać, chcą uciekać tam gdzie ON nie może dostrzec.
Prawda jest cierniem ociekającym łzami. Prawda wyzwala najbardziej gorące emocje. Bez prawdy nie można żyć w zgodzie z własnym sumieniem. Bez sumienia nie ma człowieka.