Już prawie zapomniałam jak smakują rozchylone wargi. Już prawie nie pamiętam jak serce stuka tak głośno jak dzwon. Już chyba nie przypomnę sobie jak żołądek kurczy się aż bolało. Zamykam oczy i pukam po kolei do wszystkich szufladek w pamięci. Przecież muszę sobie przypomnieć. To prawie było wczoraj. Szukam i nic. Każda szuflada pusta. „Kochanie czy nie widziałaś może mojej niebieskiej koszuli?”