| Kategorie: meandry życia
30 marca 2011, 19:31
Taki hałas, ze własnych myśli nie słyszę. Bezpieczny niczym nie skrępowany hałas. Tak można hałasować tylko bez bagażu doświadczeń.
Z wiekiem robienie hałasu przychodzi coraz trudniej.
Czasem ma się ochotę krzyczeć tak głośno, żeby móc zagłuszyć dźwięki całego świata, ale nie mam odwagi. Bezpieczniej jest milczeć. Wtedy nikt nie domyśli się ile ukrywa serce i dusza.
Tylko dzieci potrafią bezkarnie krzyczeć, do woli aż gardło zaboli. Pozwolę im na to. Niech krzyczą dopóki mają siłę być sobą dla siebie, nie zaś dla innych.