Archiwum luty 2011, strona 3


grzesznica
Autor: katarina83 | Kategorie: meandry życia 
14 lutego 2011, 09:24

Jest już ranek. Sen nie może opaść na powieki. Kolejna piosenka nie usypia. Kolejna strona książki nie pomaga w zaśnięciu.

Mam przed oczyma dziesiątki twarzy i wydarzeń, to one nie pozwalają zasnąć. Wracają słowa, zapachy i gesty, te miłe i te mniej przyjemne. Może kiedyś odpokutuję wszystkie grzechy i znowu powróci niczym nie zmącona cisza i spokój, które pozwalają zasnąć i śnić tylko piękne sny. Tylko czy zdążę całe zło zapełnić dobrem. Muszę wierzyć w to z całych sił.

wartości
Autor: katarina83 | Kategorie: meandry życia 
13 lutego 2011, 09:12

Zazdroszczę szczęścia ludziom szczęśliwym. Zazdroszczę uśmiechu ludziom uśmiechniętym. Współczuję pieniędzy ludziom bogatym.

warto pamiętać
Autor: katarina83 | Kategorie: meandry życia 
11 lutego 2011, 11:32
Każda historia ma swój początek i koniec to zawsze się pamięta. Z czasem treść wietrzeje z głowy, niektóre fragmenty stają się widziane jakby za mgłą za wyjątkiem poczatku i końca. Poznałam kiedyś chłopaka. Poznałam to powiedziane zbyt dosłownie. Słyszałam go prawie każdego dnia. Z czasem telefony były coraz częstsze i bardziej gorące. Skrzynka @ wrzała, krew w żyłach bulgotała. Trwało to kilka miesięcy. Potem narodziła się w jego głowie myśl, żeby się spotkać. Wiedziałam, że jeśli go zobaczę ulegnę mu bez reszty. Do spotkania nie doszło. Jeszcze nie wtedy. Chciał żebyśmy byli już razem na dobre i złe. Chciał ze mną spędzić resztę życia. Słusznie mówią, ze miłość jest ślepa. Z czasem namiętność i ogień zaczęły gasnąć. Starałam się tłumić emocje. Oboje byliśmy zaangażowani w mniejszym lub większym stopniu w innych związkach. Było dziecko. Spotkalismy się dopiero po kilku latach. Byliśmy juz tylko przyjaciółmi. Jak tylko go zobaczyłam serce o mało nie wyskoczyło z piersi. Byl taki przystojny i te oczy... Kolejna historia na ścieżce życia.
on i ona
Autor: katarina83 | Kategorie: meandry życia 
10 lutego 2011, 11:03

Wszystkie ONE mówią, że ONI są tacy sami. Wszyscy ONI twierdzą, że ICH zrozumieć nie można.

Tylko czy trzeba się nawzajem rozumieć, żeby móc ze sobą szczęśliwie żyć? Może zamiast próbować się zrozumieć powinniśmy nauczyć się czerpać przyjemność z bycia innymi.

A potem już tylko dużo miłości i  ciepła i … życie długie i szczęśliwie.

nierzeczywistość
Autor: katarina83 | Kategorie: meandry życia 
09 lutego 2011, 09:44

Połknęłam pastylkę i zasnęłam.

Przytuliła  mnie błoga niemoc istnienia.

Szarości dnia codziennego znowu nabrały jaskrawych barw. 

Widziałam tłum radosnych ludzi. Widziałam  troski całego świata zamknięte na klucz.

Piękny świat bez zmartwień i brzydoty.

Najadłam się tym obrazkiem na cały kolejny dzień i kolejne dni.

Mam siłę żyć dla całego świata i samej siebie