taka sama a jednak inna

Chciałabym żeby każdy potrafił być szczęśliwy. Chociaż przez krótki moment, chociaż przez krótką chwilę poczuć taką niewyobrażalną radość, która niszczy wszystkie złe nastroje, która zwalcza wszystkie smutki, która pozwala budzić się każdego ranka z uśmiechem na ustach.

Po przeżyciu prawdziwego szczęścia żadne niepowodzenie nie może dotknąć dotkliwie, żadna zła wiadomość na dłużej nie zasmuca.

Radość jest orężem w walce z samym sobą. Taka walka co dzień się toczy w głowach i sercach. Tak długo jak długo pamięć wybiera chwilę radosną walka stoi po stronie zwycięstwa. Jak długo zwyciężamy tak długo droga przez życie jest łatwa i prosta.

Dziś jest tu i teraz . Nie ma jutra jeśli dziś się nie skończy. Nie ma za tydzień, za miesiąc, za rok jeśli nie pozwolimy się zakończyć dzisiejszemu dniu.

Tylko to co jest dziś może sprawić, że inne dni nadejdą. Tylko dziś otwiera się na wszystkie pozostałe przyszłe dni. Jeśli chcemy zapomnieć o dniu dzisiejszym to wcześniej czy później on da o sobie znać. Tylko od nas zależy czy dzień dzisiejszy przeżyjemy lepiej czy gorzej. Tylko my decydujemy czy jesteśmy weseli czy smutni. Nikt za nas tego nie zrobi. To nasze życie, nasze wybory, nasz byt.

Schowałam się w skorupie własnych uczuć i emocji.

Tak jest bezpiecznie. Nikt nie może mnie skrzywdzić do momentu kiedy nie pozwolę, aby wtargnął butami w moje życie i poznał moje tajemnice. Jeśli pozwoliłabym komuś poznać to wszystko co kryje moja głowa i serce czułabym się słaba i bezbronna. To tak jakby ktoś zerwał ze mnie ubrania i kazał nago paradować wśród gapiów.

Jestem dla wielu tylko w części, dla nikogo zaś w całości. Czasem zastanawiam się czy  sama dla siebie jestem w pełni wiadoma i poznana.

Trzeba mieć odwagę, żeby oddać się zupełnie drugiej osobie. Ja chyba nie jestem taka odważna i nie wiem czy kiedykolwiek będę. Póki co nie planuję tego zmienić.

Poczuć przez chwilę powiew wiatru na rozpalonym czole

zapach świeżo ściętego bzu

smak mokrych od rosy poziomek

dźwięk kropel górskiego potoku

i potem już zamknąć powieki

na dzisiaj

na jutro

na wieczność

23.01.98